رنج نامه ای از سوز دل از مشکلات و دردهای مردم و کشور و مدیریت ناکارمد و خود شیفته ای که نه تنها حاضر به پذیرش اشتباهات و عذرخواهی از ملت صبور و شهید 
پرور و مقاوم ایران نیستند و استعفا نمی دهند و کنار نمی روند، بلکه از اشتباهات خود دفاع هم می کنند و مردم را مقصر می دانند.
و از همه بدتر اگر مطالبه ای در قالب نقد منصفانه و مشفقانه از آنها شود به جای پاسخگویی، به منتقدین توهین و حتی آنها را برای ساکت کردن به دادگاه می کشند!
بله :
کجایند مردان بی ادعا
کجا رفت تاثیر سوز دعا
ما مصداق این هستیم:
یاران همه رفتند افسوس که جا مانده منم
حسرتا این گل خارا همه جا رانده منم
پیر ره آمد و طریق رفتن آموخت
حسرتا آنکه نا رفته و جا مانده منم
مدت هاست از عمق جان با کلامی مشفقانه و حاکی از سوز و درد با سخنرانی، مقاله، مصاحبه، رسانه های مکتوب، تصویری، صوتی و مجازی تلاش می کنیم با افزایش آگاهی، اطلاعات، فرهنگ سازی، اصلاح سبک زندگی سالم، معرفی تهدیدات نوین بر علیه ملت مسلمان و تاکید بر ارزش ها و شعارهای اولیه انقلاب، گامی کوچک در اصلاح امور، رفع مشکلات مردم و اصلاح مدیریت سالم و مدبرانه برای توسعه امنیت و سلامت در جامعه برداریم.
این سخنان و نصیحت یک استاد تمامِ دلسوخته ی دانشگاه که عاشقانه و از ته دل و با سوز جگر سخن می گوید را حمل بر بی ادبی و جسارت نکنید.
استادی هستم که در مرز 60 سالگی با 40 سال سابقه تحقیق و تحصیل در پیشرفته ترین کشورهای جهان با بهترین موقعیت های کاری و زندگی، آسایش را رها کرده و عاشقانه جهت خدمت به کشور بازگشتم و در این مدت 20 سال با گوشت و پوست و استخوان دردهای مردم و کشور را درک و لمس کرده ام و اینک در بستر بیماری نیز دست از تلاش برای خدمت و اصلاح بر نمیدارم.
ای مدیران: مردم از سخنان و رفتار و مواضع بسیاری از شما و مدیریت نامناسب کشور ناراضی اند،
این تذکر را هم بدهم که خطاب من به دولت خاصی نیست نه پیشینیان نه کنون، بلکه سخنم مدیریت 37 ساله کشور است
مردم از غرور، تکبر و خودشیفگی و ناکارآمدی مدیران نارحتند و اینکه پاسخگو نیستند، از خطاهای خود عذرخواهی نمی کنند، فراموش کرده اند خادم ملت اند نه ارباب مردم؟ کنار نمی روند و برخی نیز از قدرت سو استفاده می کنند.
در حالی که متخصصین متعهد و شایسته بسیاری یا خانه نشین شده اند یا سکوت کرده اند یا مهاجرت! چرا؟
مشاهده انواع فسادها، تبعیض ها، رانت خواری ها، شعارهای زیبا و رفتارهای معکوس، فیش های نجومی، تجمل گرایی های مدیران و سوء استفاده از قدرت و پست و مقام، مدیران ناکارمد ناشایسته و بعضاً نفوذی برای اجرای اهداف غلط، خود شیفتگی و غرور مدیران، ضعف سیستم های نظارتی در نظارت و برخورد خطاهای مدیریتی کشور، ضعف نهادهای اطلاعاتی امنیتی و انتظامی و قضایی در برخورد جدی با فاسدان و بی کفایتان و سودجویان و مشاهده دردها و مشکلات مردم از تورم، بیکاری، گرانی، مشکلات و معضلات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، هنری، سیاست بازی ها، جنگ های قدرت حزبی و جناحی و زشت کاری های آقا زاده ها و ویژه خواری های افراد با نفوذ، قلب و روحمان را چنان به درد آورده است که چاره ای جز فریاد و فغان و نصیحت مشفقانه ی به شما علما و روحانیون و مدیران کشور را نداریم.
بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران.
ما نسل اولی های انقلاب و خاطره داران دوران دفاع مقدس که هم قبل از انقلاب را دیدیم، هم دوران انقلاب را، هم سخنان و اهداف امام راحل را و شعارهای زیبای استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی، جهت رفع تبعیض، ظلم، فساد و تغییر حکومت فاسد قبلی به حکومت عادلانه جمهوری اسلامی را؛ پس آگاهانه و با تخصص و تجربه نصیحت می کنم.
هرگز انتظار نداشتیم پس از تقدیم صدها هزار شهید و جانباز و آزاده و خرابی ها و مقاومت ها، ترورها و زخم ها و دردها برای حاکمیت عدل و انصاف و حکومت اسلامی شاهد چنین وضعی باشیم!
شهادت هزاران هزار جوانمرد بی ادعا را دیدیم که می گفتند جانمان را می دهیم ولی دینمان، خاکمان را، عزت مان را، شرفمان را، ناموسمان را نمی دهیم تا شعارهای انقلاب اجرا شود.
ولی چه شد؟
بله افتخار می کنیم که استقلال داریم قدرت و اقتدار داریم، در علم و فناوری پیشرفت های حیرت انگیز کرده ایم، دشمن حتی جرئت تهدید نظامی نمی کند، رهبری مقتدر، بصیر، روشن ضمیر و آگاه داریم ولی آیا همه این ها برای این نبود که عدالت حاکم شود؟
مگر نبی مکرم اسلام صلوات الله علیه و آله نفرمود : المُلکُ یَبقی مَعَ الکُفر وَ لا یَبقی مَع الظِّلم ؟ ( حکومت با کفر باقی می ماند ولی با ظلم باقی نمی ماند ).
نه اینکه حکومت های ما ظالم بوده اند ولی ناکارا که بوده اند.
علما و روحانیون معزز، مدیران عالی کشور:
آیا واقعاً وضع کنونی مردم و کشور منطبق با شعارها و اهداف امام و انقلاب و شهدا هست؟
بیایید عملکرد خود و اطرافیانمان را صادقانه در محضر الهی نقد کنیم، چه خطاهایی کرده ایم؟
آیا همه مشکلات را باید به گردن دشمن و تحریم و جنگ و ... بیاندازیم؟ یا ما نیز مقصریم؟
یعنی خودمان خطا نکرده ایم؟ مدیران کشور خطا نکرده اند؟ علما و روحانیون اشتباه نکرده اند؟
بیاید در محضر خدا با قلبی سلیم و بدور از منافع شخصی بر سجاده عشق بنشینیم و بر عاقبت کار خود اندیشه کنیم؛ آیا نمی بینیم درگذشت و رحلت علما و مدیران و بزرگان را؟
آیا عبرت نمی گیریم؟ شاید فردا نوبت من و شما هم باشد.
شاید فردا دیر باشد، امروز جمعه است و منتظر آقا و مولایمان هستیم؟ آیا منتظر صادق نیست؟
بیایید اعتراف کنیم به اشتباهات و قصورمان، چون خداوند تبارک و تعالی بر همه ی اسرار آگاه است.
مدیران کشور، علما و روحانیت محترم و عزیز که نقش رهبری و هدایت ارزشمند شما در همه مبارزه های با استعمار و سلطه و استکبار غیر قابل انکار است، خطابم به همه شماست.
ما عاشق اسلام، انقلاب، ارزش های نظام و حامی ولایت، امنیت و سلامت کشور هستیم.
ما جانمان را برای دفاع از اسلام، امنیت کشور و سلامت مردم هدیه می کنیم.
ما ضد انقلاب، منافق و منحرف و ... نیستیم و نصیحت از ته جان و مشفقانه می کنیم و قصد اصلاح داریم نه اختلاف، تفرقه، تخریب، تضعیف و دشمنی!
علمای معزز، مسئولین قوای سه گانه، مسئولین نهادهای نظارتی، مدیران عالی و میانی کشور،
بیایید اعتراف کنید که خوب عمل نکرده اید، بیایید به مردم صادقانه و شفاف بفرمایید اهداف امام و مردم برای انقلاب را نتوانستید عملی کنید و وضع کنونی شاهد آن است.
بیایید با شجاعت به مردمی که خون دادند و شما را از زندان های طاغوت آزاد کردند و بر مسند قدرت نشاندند بفرمایید که به انحراف رفته ایم، بسیار خطا کرده اید، کم کم سست شده اید، شیفته قدرت شدید، صندلی قدرت و شیرینی های آن آرام آرام بسیاری از شما را عوض کرد، روحیه انقلابی در بسیاری از شما سست شد، دنیا طلبی به سراغتان آمد، حرف هایتان عوض شد، مواضعتان از مواضع و توصیه های امام برگشت، تجمل گرایی، اشرافی گری، قدرت طلبی، دنیا، نفس، تبعیض، رانت خواری، آقا زاده بازی ها رشد کرد و کم کم این شد که می بینیم!
مدیران از ابتدای انقلاب تا کنون، رؤسای دولت ها، نمایندگان مدیران، علما روحانیون بزرگان، بیایید در محضر خدا با ملت شفاف و صادقانه سخن بگویید به اشتباهات خود اعتراف کنید که چه شد؟
روحانیت معزز، علمای محترمی که در همه ی جایگاه های قدرت و قوای سه گانه و مدیریت ها و همه سازمان ها هستید و همه رسانه ها در اختیار شماست و این همه از تقوی و پاکی و اسلام اصیل علوی و سیره ی انبیا و معصومین سخنرانی و صحبت و توصیه و سفارش فرمودید به پرهیزگاری و نماز و روزه و خدا و پیامبر و دعا و مناجات و پاکی ... پس چرا در عمل اینگونه شد؟ چرا اثرات این سخنان کم شد؟
پس چرا معضلات اجتماعی بجای آنکه کاهش یابد افزایش یافته و در حد انفجار است؟ که می دانم می دانید و آگاهید ولی چرا کاری نمی کنید؟
چرا بر خلاف شعارهای امام و انقلاب، فاصله طبقاتی که قرار بود نباشد به اوج خود رسیده است و فاصله دارا و ندار نجومی شده است؟ این بود شعار انقلاب در رفع محرومیت و حمایت و حاکمیت مستضعفین؟
پس چرا فساد و رشوه و تقلب، رانت خواری و تجمل گرایی و قانون گریزی و برتری منافع شخصی بر منافع ملی به حد انفجار رسیده است؟
پس کجاست تاثیر آن همه موعظه و سخنرانی و تبلیغ و توصیه به تقوی؟
پس چرا جوانان روز بروز دین گریز تر می شوند؟ در پای منابر شما می نشینند ولی عمل کف خیابان و جامعه چیز دیگری است! چرا؟
چرا مدیرانی که پیشانی هایشان از نماز و عبادت و مستحبات پینه بسته است فساد می کنند، دروغ می گویند کسب مال حرام می کنند، بیت المال را در جیب خود می کنند، رانت و تبعیض و پارتی بازی و رشوه به امری عادی در بین مدیران تبدیل شده است!
ای مدیران عالی کشور بیاید در محضر خدا با مردم صادق باشید چه خطاهایی کرده اید؟ که کشور به چنین وضعی در آمده است؟
چرا اینقدر مدیران ما مغرور شده اند که در مقابل اشتباهات و خطاهای خود از ملت عذرخواهی که نمی کنند هیچ، بلکه بعضاً ملت را مقصر و نا آگاه و منتقدین را بی سواد می دانند؟
چرا به منتقدین مشفق و عاشق انقلاب توهین می شود و تلاش است دهان آنها بسته شود؟
آیا این است رسم اسلام؟ این بود رسم مولایمان علی علیه السلام؟ این بود رسم رسولان و پیامبران و معصومین علیهم السلام؟ این بود شرط و شروط انقلاب و ارزش های خون شهدا؟
علمای بزرگ و معزز روحانیت؟ مدیران عالی کشور؟ شرایط مناسب نیست! همه ی مردم شدیداً گله مند هستند از همه جناح ها، اصلاح طلب، اصول گرا، انقلابیون، نسل اولی ها، ملی گراها، عاشقان ایران، موافق و هم مخالف، همه از شرایط و مدیریت ناکارای کشور شدیداً گله مند هستند.
به عنوان دانشمندی مستقل و غیر وابسته به هیچ گروه و جناح و حزب و ... عاشق اسلام، انقلاب، رهبری، شهدا و ارزش های این مرز و بوم، صادقانه و از ته جان توصیه می کنم تا دیر نشده است بیایید در محضر خدا و ملتی که شما را به مناصب نشانده اند آسیب شناسی کنیم ببینید کجا خطا کرده ایم کجا اشتباه کرده ایم؟
به اشتباهات خود اعتراف کنید، بخدای احد و واحد این ملت صبور و مقاوم آنقدر بزرگوار و فهیم هستند که نه تنها کوچک نخواهید شد، که بزرگ هم خواهید شد.
ای مدیری که قلباً و روحاً می دانی توانایی لازم را نداری، کنار برو با صداقت در مقابل ملت بایست و بگو نتوانستم، ببخشید معذرت می خواهم فردی شایسته تر را معرفی کنید؛ به خدا هم در محضر خدا و هم ملت بزرگ می شوی.
مدیریت علم است و دانش و تخصص با تلفیق با استعداد مدیریتی، اینکه هرکس مدرک دکترا داشت و مهندس بود که مدیر نمی شود.
اینکه یک فوق تخصص را که تخصص و دانش مدیریت ندارد را وزیر کردن خطاست. مگر ما اساتید مدیریت و با استعداد مدیریت شایسته برای حوزه های مختلف را نداریم ؟ چرا آنها را به کار نمی گیرید؟ چون حتما باید هم موضع و تحت امر و تابع مطلق شما باشند؟ یا فامیل و دوست و آشنا ؟ این است شایسته سالاری؟ این ست عدالت در حکومت اسلامی؟
علمای عزیز و بزرگوار که بر چشمان ما جای دارید، روحانیون معزز، به خدا حضور بیش از حد شما در تمام جایگاه های قدرت و رسانه و مشاغل و.. سبب حساسیت مردم شده است.
این جسارت ما را بپذیرید که در بین برخی از روحانیون و علما فاصله بین حرف و عمل سبب سلب اعتماد شده است.
به خدا آسیب این خطا به اسلام بسیار زیادتر است و سبب دین گریزی جوانان و بی تفاوتی بسیاری شده است. ما شاهد آن هستیم، بیایید و اصلاح کنید این وضع را . . .، اساتید، دانشمندان و متخصصین، مدیران تحصیل کرده و شایسته ای که بخاطر یک نقد منصفانه خانه نشین شده اند فراوان داریم آنها را جذب کنید دفع نکنید! مهاجرت هر ساله هزاران نخبه و متفکر کشور یک تهدید است فقط بخاطر اینکه تحویل گرفته نمی شوند! تنگ نظری، حسادت، چسبیدن افراد به صندلی ها رقابت های منفی، دارد بدنه کشور را از نخبگان عاشق انقلاب خالی می کند و یا فرار می کنند یا سکوت یا بی تفاوت می شوند. انقلابی های نسل اولی هم همینطور.
ناشایسته سالاری، پارتی بازی، رفیق بازی، فامیل بازی، مشاوران ناصالح، مدیران سود جو و منفعت طلب و اطرافیان و اقوام خطاکار را از خود دور کنید.
جمهوری اسلامی ایران کشوری بزرگ، مقتدر، توانمند و دارای تمام منابع مورد نیاز برای تامین نیازهای چندین برابر جمعیت کنونی و بخصوص دارای نیروی انسانی خلاق، مبتکر و مفید برای توسعه در شان زندگی عادلانه ملت بزرگ ایران است.
تردیدی در نقش فشارهای دشمنان، جنگ تحمیلی، تحریم ها و هزاران دسیسه و نقشه جهت بی ثباتی تفرقه کودتا و ... برای عقب نگاه داشته شدن کشور ایجاد نارضایتی در مردم و سرنگونی نظام نیست ولی اگر مدیریتی توانمند و فاقد ضعف های غیر قابل تردید در کشور حاکم بود، علما و روحانیون فقط در برخی مصدر های کلیدی راهبردی بودند و اینقدر در همه مدیریت های میانی و پایینی و رسانه ها نبودند و مهم تر از همه اگر بحث آقا زاده ها نبود و اگر برخی انحرافات در روحانیت وجود نداشت که امام راحل خطر روحانیت فاسد را عظیم ترین خطرات می دانست و دایم تذکر می داد کاش صحیفه نور امام راحل خوانده شود تا ببینید چقدر امام روشن ضمیر ما خطر روحانیوم فاسد را برای نظام و اسلام و انقلاب جدی هشدار داده اند؟
اگر مدیران کشور می دانستند خادم مردم هستند نه ارباب مردم، اگر مدیران کشور در همه گفتار و اعمال خود خدا را در نظر می گرفتند، این همه فسادهای عظیم رخ نمی داد و اینقدر مردم ناراحت نبودند و اینقدر نیروهای انقلابی عاشق نظام خون دل نمی خوردند خانه نشین نمی شدند حذف نمی شدند دادگاهی نمی شدند و آرزوی مرگ نمی کردند.
و کلام آخر اینکه خدایا تو خود بر همه اسرار قلوب ما آگاهی و میدانی این سخنان را جز برای عشق به تو، به دین تو، به رسول و معصومین تو، به عشق انقلاب و شهدا و جانبازان و آزادگان و رضای تو و خدمت به ملت بزرگ ایران نمی گوییم.
تو خود میدانی نه قصد توهین داریم نه تخریب نه تضعیف و نه اختلاف و نه شاد کردن دشمنان که در تمام طول عمر در افشاگری جنایات و ظلم ها و فریب ها و نقشه های شیطانی شان برای سلطه بر جهان و بخصوص مسلمانان افشاگری کرده ایم و در این راه چقدر قصد حذف ما را کرده اند.
ما از دشمنان نمی نالیم چراکه دشمنند و از دشمن جز رذالت و پستی انتظاری نیست
درد جان و روح و جگر سوخته ما از دوستانی است که به نام دین به نام اسلام و انقلاب و ولایت و خدا بر دین خدا و بر دین داران خدا ضربه می زنند و دین را بازیچه ای برای منافع خود کرده اند؟
ما از دوستانی می نالیم که در پیش رو تعریف و تمجید و از پشت سر خنجر عداوت، حسادت و بعض را در قلب و جگرمان فرو می کنند؟
ما از این سخنان نه توقع پستی داریم نه ثروتی نه شهرتی و نه ادعای انقلابی بودن.
ما خود را طلبکار انقلاب که نمیدانیم هیچ بلکه بدهکار هم هستیم همین که می توانیم آزادانه چنین نقد کنیم نشان از آزادی است،
همینکه با عزت و افتخار و سربلند بعنوان ایرانی سرافراز و آزاد در جهان، سخن حق می گوییم و پرچم عدالت و صلح و عشق و محبت و جوانمردی و فتوت امیر المومنین علی (ع) سرو و سالار آزادکان جهان ابا عبدالله الحسین (ع) که جانم فدایش باد و سرور پهلوانان جهان حضرت ابالفضل العباس (ع) و سرور زنان عالم فاطمه زهرا (س) و زینب کبرا (س) را سر می دهیم و همینکه سرباز رهبری هستیم که بزرگترین رهبران جهان در مقابل عظمت استقامت، تدبیر و هشیاری و سادگی او تعظیم می کنند باعث غرور و افتخار ما هست
و این سخنش که جان و روح را می سوزاند که فرمود:
من جان ناقابلی دارم،
جسم ناقصی دارم،
اندک آبرویی هم دارم که این را هم خود شما به ما داده اید،
همه اینها را من کف دست گرفته ام در راه این انقلاب و اسلام فدا خواهم کرد
اینها هم نثار شما باشد سید ما مولای ما دعا کن برای ما
صاحب ما تویی صاحب این کشور تویی صاحب این انقلاب تویی
و من می گویم:
رهبر من طلایه دار لاله هایی
امید قلب عاشقایی
خمینی زمانه مایی
آرزومه همیشه یاور تو باشم
میون لشگر تو باشم
علی اکبر تو باشم
التماس دعا
علی کرمی
جمعه 5 آذر 1395
روز بسیج مستضعفین
نظرات
7 نظر ارسال شده است
باسپاس ازاین احساس مسولیت ودلسوزی شجاعانه
سلام
مشکل این مملکت دو چیز است:
1. اخلاق
2. وجدان کاری
تا زمانی که به اخلاق اسلامی یا همان اخلاق اهل بیت (علیهم السلام) عمل نکنیم و پیرو آنها در گفتار و کردارمان نباشیم؛ نه دنیای ما دنیا خواهد بود و نه آخرت ما تأمین خواهد گشت. اخلاق یعنی شجاعت، صداقت، مهر و محبت، انسانیت و پیرو محمد و آل محمد در همه چیز بودن بدون ریا و نفاق.
وجدان کاری یعنی احساس مسئولیت در مقابل جامعه، خانواده و محیط زیست یعنی از تمام لحظات عمر استفاده کردن در پیشبرد دین و علم و دوری از ریخت و پاش و اسراف و زندگی اشرافی. یعنی احساس همدردی و دستگیری از ناتوانان. و السلام
بله درست است
آقای دکترمیدانیدچرانشانه های آخرالزمان یک به یک پیداشده ولی ازخودمولایمان خبری نیست؟
مگرعددیاوران مهدی چندنفرگفته شده؟
این یعنی قحط الرجال درآخرالزمان.آنوقت بدنبال چه کسانی بایدرفت.
تاازاین خودباختگی دینی ودنیازدگی جدا نشویم وبه آب توبه خودراشستشوندهیم وخدارالقلقه زبان نکرده وازته دل اورانخوانیم،کارهادرست نخواهدشد.
سلام با تشکر از شما و همه مردمی که حمایت می کنند
یا ایمیل بزنید به alikarami1@yahoo.com
باید جنبش ملی اصلاح سبک زندگی را در کشور توسعه دهیم و با مبارزه با سرکردگان تراریخته کردن ایران و سم و کود شیمیایی مانع بیماری مردم شویم
این کانال را نشر دهید
https://t.me/proffessorkarami
خدا به شما توفیق دهد شرمنده باکریها وهمتها وبهشتی و.... هستیم
سلام با تشکر از شما و همه مردمی که حمایت می کنند
یا ایمیل بزنید به alikarami1@yahoo.com
باید جنبش ملی اصلاح سبک زندگی را در کشور توسعه دهیم و با مبارزه با سرکردگان تراریخته کردن ایران و سم و کود شیمیایی مانع بیماری مردم شویم
این کانال را نشر دهید
https://t.me/proffessorkarami
درود بر مرد بزرگ و شجاع دکتر علی کرمی عزیز ، آخر یک انسان شجاع و آزاده حرف دل ما مردم رو فریاد زد ، خدا یاورتان باشد.
سلام
درود بر شما ملت بزرگ ایران
برایمان دعا کنید
Ali Karami, Ph.D
Professor of Molecular Biology,
Medical Biotechnology and Genetic Engineering
Research Center of Molecular Biology,
Baqiyatallah University of Medical Sciences
P.O.Box 19945.581
Tehran, Iran
Telefax: 0098-21-88039883
Email: Karami@bmsu.ac.ir
www.dralikarami.com
عالی بود
اجرتان با امام زمان
سلام تشکر
Ali Karami, Ph.D
Professor of Molecular Biology,
Medical Biotechnology and Genetic Engineering
Research Center of Molecular Biology,
Baqiyatallah University of Medical Sciences
P.O.Box 19945.581
Tehran, Iran
Telefax: 0098-21-88039883
Email: Karami@bmsu.ac.ir
www.dralikarami.com
زنده باد
ارسال نظر