دنیا دنیای زرنگ ها و قالتاق ها و نان به نرخ روز خورهاست؟ اگر بخواهی در این دنیا سالم و زلال زندگی کنی با عشق و بدون خوردن حق دیگران، باید سختی بکشی، اذیت شوی، حرف ها بشنوی و تا مغر استخوانت بسوزد، ولی باید تحمل کنی چون آنهایی که در جاده ها به خاکی می زنند تا از دیگران سبقت بگیرند و فکر می کنند زرنگ هستند و دیگران را در گرد و خاک پشت خود نمی بینند انسان های کوچکی هستند که بزرگانی را که شخصیت و فرهنگ آنها اجازه نمی دهد چنین اعمال زشتی را انجام دهند را به خنده می اندازند بله زرنگ ها و قالتاق ها و فریب کار ها و متقلب ها شاید بتوانند چیزی به دست آورند ولی خیلی چیزهای با ارزش را قربانی کرده اند؟ که انسان های پاک و زلال حاضر نیستند بر سر آنها معامله کنند. تاریخ گواه خوبی است، تاریخ را باید خیلی خواند و سرنوشت اینجور افراد را دید . گذشته چراغ راه آینده است. آنهایی که فقط به خود فکر می کنند و منافع خود و درد و مشکلات دیگران را نمی بینند و کاری برای اصلاح امور نمی کنند، بیشتر حرف های زیبا می زنند تا عمل در دادگاه تاریخ و انسانیت محاکمه خواهند شد و از او خواهند پرسید؟ آیا ما تو را انسان خلق نکردیم؟ آیا تو را اشرف مخلوقات قرار ندادیم؟ آیا فرشتگان را وادار به سجده بر تو نکردیم؟ آیا تو مختار نبودی؟ حال بگو عمر گرانبهایی را که به رایگان به تو هدیه کردیم  چگون گذراندی؟ بگو؟ چه کردی در اطاعت ما؟ آیا انسانی زیستی ؟ آیا بنده ما بودی یا شیطان؟ چقدر از ما اطاعت کردی ؟ چقدر از شیطان؟ آیا بر هوای نفست لگام زدی؟ چقدر انسانی زیستی؟ تو مسئول بودی؟ همه آنسان زاده شده ایم، ولی معلوم نیست چقدر انسان زیسته باشیم؟