نویسندگان: مهستی مدرسی, علی کرمی

زمينه و هدف: DNA ميتوكندريايي داراي خواصي است كه مي تواند در تشخيص هويت مخصوصا در مواردي كه DNA هسته اي به مقدار كافي وجود ندارد مفيد باشد. از جمله اين ويژگي ها مي توان به تعداد زياد نسخه ها در سلول، مقاومت بيشتر در برابر تخريب و كوتاه بودن طول ژنوم اشاره كرد. در DNA ميتوكندريايي منطقه اي به نام ناحيه بسيار متغير (hypervariable) وجود دارد كه خود به دو منطقه بسيار متغير 1 و بسيار متغير 2 تقسيم بندي مي گردد. روش بررسي: 10 خانواده غير وابسته در 3 نسل متوالي (مادربزرگ، مادر، نوه) به طور تصادفي انتخاب شدند. از آنها خونگيري به عمل آمد و DNA ميتوكندريايي استخراج گرديد. سپس توالي نوكلئوتيدي منطقه بسيار متغير 2 تعيين شد.يافته ها: 49 نقطه پلي مرفيك در منطقه بسيار متغير 2 شناسايي شد. توالي نوكلئوتيدي منطقه بسيار متغير2 و پلي مرفيسم هاي ايجاد شده در هر خانواده جـز 5 مورد هتروپلاسمي كاملا شبيه به يكديگر بود. ميانگين تفاوت نوكلئوتيدي در بين خانواده هاي غير خويشاوند 8/2 نوكلئوتيد تعيين شد.نتيجه گيري: از بررسي توالي نوكلئوتيدي منطقه بسيار متغير DNA ميتوكندريايي مي توان به عنوان ابزاري مؤثر جهت تعيين هويت به ويژه در مورد نمونه هاي اندك، شديدا تخريب شده و قديمي استفاده نمود.